Sklepowe awantury

Rzucające się na podłogę, wierzgające nogami, walące pięściami i krzyczące wniebogłosy dziecko – znasz ten widok? W tych niełatwych dla rodzica sytuacjach, zwłaszcza, gdy dochodzi do nich w miejscu publicznym, warto zachować spokój. Należy pamiętać też o tym, że złość oraz związane z nią trudne zachowania dziecka to zupełnie normalny etap rozwoju. Takie zachowanie dziecka nie wynika  z jego złośliwości, przekory czy chęci zawstydzenia rodzica, lecz często jest jedynym znanym dziecku sposobem wyrażania złości,komunikowania swoich potrzeb i dążenia do ich zaspokojenia. 

Dlaczego dziecko tak się zachowuje?

• nie potrafi inaczej wyrazić swojej frustracji, ponieważ nie jest w stanie panować nad swoimi reakcjami;protestuje przeciwko odmowie;
• intensywnie reaguje na bodźce, co może wynikać z jego usposobienia;
• uparcie dąży do osiągnięcia celu, próbując to zrobić znanymi sobie sposobami;
• nie umie oczekiwać na gratyfikację;
• takie zachowanie jest typowe dla wieku dziecka, które na aktualnym etapie może nie znać innych metod wyrażania emocji i potrzeb;
• próbuje „uwolnić się” od rodzicielskich ograniczeń, głośno to manifestując;
• rodzic uległ kiedyś takim krzykom, przez co tego typu zachowanie zostało wzmocnione.

Jak sobie radzić, kiedy dziecko tupie, rzuca się na podłogę i głośno krzyczy w miejscu publicznym?

• postaraj się zachować spokój – pamiętaj, że Twój nastrój udziela się również dziecku;
• otwórz się na dziecko i wyzbądź się oczekiwań;pozwól wyrażać dziecku emocje;zapewnij dziecku bezpieczeństwo, by podczas gwałtownego wyrażania swoich emocji nie zrobiło sobie krzywdy;skup się na uczuciach i potrzebach dziecka;
• nie zwracaj uwagi na komentarze przypadkowych osób;jeżeli to możliwe, odetnij dziecko od wzroku niechcianej publiczności;
• odrzuć myśli oceniające dziecko;
• wycisz głos w Twojej głowie, który podpowiada Ci komunikaty, których nadawcami mogą być świadkowie tej sytuacji;skup się na pomocy dziecku;
• otwórz się na rozmowę z dzieckiem;mów  do dziecka spokojnym tonem;jeżeli dialog nie jest możliwy i nawet próby kontaktu poprzez dotyk spotykają się z odrzuceniem ze strony dziecka, możesz się odsunąć, ale zawsze pozostawaj w bezpiecznej odległości, tj. w zasięgu wzroku dziecka lub na wyciągnięcie ręki (pamiętaj, by przy zapewnić przy tym dziecko, że jeżeli zechce i będzie Cię potrzebować, podejdziesz bliżej);
• pamiętaj o konsekwencji (jeżeli przed zakupami umawialiście się, że nie kupujecie zabawek, to tego się trzymaj);
• zastanów się czego Ty teraz potrzebujesz i jakie uczucia towarzyszą tej sytuacji;uzbrój się w cierpliwość;oddychaj spokojnie i głęboko;
• pamiętaj, że to tylko taki etap, który w końcu minie.

Czego należy unikać podczas sklepowych awantur?

• odwracania uwagi dziecka od jego emocji;wyładowywania swojej złości na dziecku;
• innych reakcji niż standardowo stosowane w domu w podobnych sytuacjach i spełniania zachcianek dziecka, tylko po to by uniknąć trudnej i stresującej sytuacji;
• „zrywania kontaktu” z dzieckiem w tej niełatwej dla Was obojga chwili;
• tłumaczenia się przypadkowym gapiom;
• krzyków i straszenia dziecka;
• bicia i jakiejkolwiek innej formy przemocy;
• obwiniania się za zaistniałą sytuację i zachowanie dziecka;oceniania siebie i/lub dziecka;
• prób rozwiązywania sytuacji i tłumaczeń, kiedy dziecko przeżywa trudne emocje.